100 jaar geleden, en zelfs vroeger … begon onze geschiedenis.
Visitatie ontstaat in 17de eeuw uit de zorg voor pestlijders.
Vrome vrouwen, zoals Maria Vanden Bossche en Isabella Stoop, de eerste twee oversten van de Visitatie, hielpen bescheiden en offervaardig om de slachtoffers van de pest in Vlaanderen te verzorgen, meer bepaald in het Gentse ‘pesthuis’in de jaren tussen 1660 en 1680. Zij stonden in dienst van de diocesane overheid onder kanunnik Ignatius Gillemans, die de eerste regel voor die vrouwen opstelde in de geest van de H. Franciscus van Sales, die de regel voor de Orde van de Visitatie had opgesteld in Annecy in 1610.
Bloei van de Visitatie in de 19de eeuw in Vlaanderen, vestiging in Gavere.
Eerst in 1832 kochten de zusters een permanent verblijf, een herenhuis in de Onderstraat in Gent. Deze woning werd het eerste centraal huis van de zusters Visitatie. Een paar jaar later, 1835, werden de zusters een officiële diocesane congregatie.
Daartoe stelde prof. Henricus Bracq, de latere bisschop van Gent, de nieuwe regel op, wel op basis van de vorige en ook van de oorspronkelijke van de H. Franciscus van Sales. Overal in Vlaanderen ontstonden nu stichtingen van de Visitatie, waaronder die van Gavere, in 1867. Ze gingen wonen tegenover de kerk in Gavere, in een huis dat ze kregen van Eugenius De Smet. Daar woonden voordien de Broeders uit Combe bij Doornik. Die waren verjaagd uit Frankrijk door de Franse Revolutie. De broeders hadden een betalende school en kostschool voor jongens in Gavere. Mgr. Bracq en zijn neef, kanunnik Jules Bracq, algemeen directeur van de Visitatie, installeerden de zusters met grote plechtigheid, een Veni Creator, een bischoppelijk sermoen, het zingen van het Magnificat en een pontificaal lof.
Onderwijs en bejaardenzorg, uitbreidingen.
Van meet af stelden de zusters zich als apostolische congregatie in dienst van onderwijs en bejaardenzorg. Al op 4 november 1867 startten ze een school voor meteen 14 burgerkinderen. In 1868 volgde een school voor jongens en meisjes tussen 2 en 7 en een kostenloze leer- en werkschool voor meisjes van elke leeftijd. Dat liep eerst niet vlot, want de inwoners hielden van de broeders.
In oktober 1868 begon men ook met een weeshuis, waar weesjes konden verblijven tot ze meerderjarig waren. Naast een christelijke opvoeding leerden ze er ook in hun onderhoud voorzien. Al snel werd uitgebreid met een nieuwe kapel (1873) en een directeurswoning (1887). Kort daarop bouwde men een kostschool en een afdeling voor externen (1891). Kanunnik Bracq stond erop dat de zusters zowel weeskinderen als kostscholieren aanvaardden, en dat vergde steeds weer aanpassingen.
Met een gift van Madeleine De Smet kocht men een aanpalende hoeve. Daarop bouwde men dan het nieuwe Godshuis.
De boomgaard van dit terrein van 1,1 hectare werd later (1902) verkocht aan de familie De Clippele.
Zuster Rose de Lima legde in 1896 de eerste steen van het Mariahuis.
In 1897 wijdde kanunnik Bracq het gebouw in. De eerste twee oud-leerlingen, François Saegermans en Rosalie Meulenijzer,
werden gratis opgenomen in het Mariahuis om Gods zegen af te smeken over deze nieuwe apostolaatsvorm.
Rond de eeuwwisseling wordt links en rechts van het gebouw een vleugel bijgezet.
De zusters zorgden dag en nacht voor de bejaarden, die volgens hun vermogen betaalden, 2- 3 of 6 frank per dag,
merk je in de boekhouding. Ook de school is succesrijk en telde in 1909 12 klassen.
De Groote Oorlog spaarde ook Gavere niet, maar er kwam snel verfraaiend herstel.
Het bevrijdende slotoffensief teisterde Gavere zwaar , in het bijzonder kerk en klooster, eind oktober begin november 1918.
De Belgische en Franse bevrijders hadden het van de linkeroever van de Schelde gemunt op (Duitse) uitkijkposten zoals de kerktoren en schuilplaatsen zoals het klooster. Een zuster beschreef deze bombardementen in een aangrijpend, nog bestaand document.
De zusters kregen een eigen grafkelder op het kerkhof.
De boerderij hield op omdat de zuster-boerin te oud werd. Ondanks de crisis van de jaren ’30 werd de tuin heraangelegd met een nieuwe Mariagrot, die er nog staat. In augustus ’35 vierde Moeder Rose de Lime haar gouden kloosterjubileum.
Haar drie zussen, ook religieuzen van de Visitatie, woonden dit feest bij samen met haar ouders, die in het bejaardentehuis waren opgenomen na hun terugkeer uit de V.S.
Bloei en teloorgang van het Onze-Lieve-Vrouw Instituut.
In 1951 sloot het eens zo befaamde pensionaat. De meeste leerlingen verhuisden naar de Visitatie van Eine. De oude school werd verbouwd tot een nieuwe afdeling voor bejaarde dames. In 1965 stond de Visitatie een ruim stuk tuin af aan het bisdom: een moderne handels-school en beroepsafdeling snit en naad werden er gebouwd, ingericht en ingewijd door mgr. Schelfhout in 1968. Een religieuze van de Visitatie bleef er directrice tot aan haar pensioen. Na 25 jaar ging de school op in het Vrij Technisch Instituut Sint-Amandus van Gavere en in 2000 sloot ook dat de deuren. De gebouwen werden verkocht.
In 1969 legde men de eerste steen voor een nieuw Mariahuis.
De eerste bewoners en de zusters trokken erin in 1970. Het stijlrijke, oude gebouw werd dan afgebroken met gemengde gevoelens en men installeerde een gloednieuwe keuken, was- en strijkplaats en een grote refter. Op 6 maart 1983 wijdde vicaris-generaal E.H. Roets het nieuwe complex in. De capaciteit van bedden steeg van 86 in ’83 tot 120 in ’93. De zusters werden zelf hulpbehoevend en vervangen door lekenpersoneel. Met het klooster bleef een vrije kleuter- en basisschool verbonden, die eerst fusioneerde met de vrije basisschool van de Visitatie in Semmerzake(1981) en in 2016 verhuisde naar ginder. De gebouwen werden afgebroken. Er komen assistentiewoningen. In 1996 stond het Mariahuis al een eeuw ten dienste van jong en oud, een levende getuigenis van Gods zorgende aanwezigheid onder de mensen.
Een splinternieuw, modern Mariahuis in 2014.
Al in 2006 maakte men plannen voor een nieuw complex, waarin op 13 oktober 2014 de bewoners hun intrek nemen.
De hoofdingang is in de Onderstraat 9, 9890 Gavere.
Een deel van het oude gebouw werd gesloopt en het administratief gedeelte in het deel Kloosterstraat werd gerenoveerd. Daar richtte men ook een dagverzorgingscentrum en lokaal dienstencentrum in. Vanaf 23 januari 2017 is er op de site een groepsopvang voor kinderen tussen 0 en 3 jaar, De Zeester, die maximaal plaats biedt voor 18 kinderen.
Opnieuw zorg voor jong en oud: de cirkel is rond.
